نوروزنامه نمونه‌ی کاملی از سبک نثر در قرن پنجم است و کلیه‌ی مختصات نثر قرن پنجم در آن دیده می‌شود. روش نگارش این کتاب بسیار ساده و شیوا و خالی از تکلف است. عبارات آن کوتاه و مفردات تازی آن کم است و بعضی لغات و عبارات پهلوی در آن دیده می‌شود. از این کتاب دو نسخه خطی باقی مانده‌است. یکی نسخهٔ لندن و دیگری نسخه برلن. علی حصوری در پیشگفتار نسخهٔ تصحیح شدهٔ این کتاب می‌نویسد: «نوروزنامه را، رساله‌ای که درآن حرف بسیار است- منسوب به خیام شمرده‌اند. اما می‌توان اطمینان کردد که خیام یادداشت‌هایی فراهم آورده بود تا از آن کتابی دربارهٔ نوروز بپردازد و شاید عمرش وفا نکرده و یا اصلاً به آن نپرداخته و یادداشت‌هایش پس از او به وسیلهٔ دیگران به شکل کتاب موجود درآمده است.» نوروزنامه منسوب به شاعر گران‌مایه و عالی‌قدر ایران خیام است. حکیم ابوالفتح عیاث‌الدین عمربن ابراهیم خیام در ریاضیات و نجوم و فلسفه استاد و سرآمد فضلای مبرز و حکمای مسلم عصر بوده است و در شمار بزرگ‌ترین شعرا و نویسندگان ایران قرار دارد. وی به قرائن، در حدود 407 به دنیا آمده و در سال 517 در نیشابور درگذشته است. خیام در سال 467 به اصلاح و تعدیل تقویم فارسی مبادرت ورزیده و درست‌ترین روش گاه‌شماری را بنیاد نهاده است. در نوروزنامه اسباب پیدایش جشن نوروز و کشف حقیقت آن و این‌که کدام‌یک از شاهان واضع جشن نوروز بوده و آیین آن و آداب پادشاهان ساسانی در این باب و مطالب گوناگون دیگری آمده است. این کتاب به‌سعی و تصحیح مجتبی مینوی، و همکاری صادق هدایت، در سال 1312 توسط کتابخانه‌ی کاوه به چاپ رسیده است. اسکن: کتابخانه‌ی دیجیتال هند
برای خرید دوره از سربرگ این صفحه یا فهرست سمت چپ اقدام فرمایید، پس از خرید لینک دانلود نمایش داده می شود و به راحتی قابل دریافت می باشد.
(پیشنهاد می شود که هم زمان با خرید، تیک ثبت نام در سایت را فعال نمایید تا از 3 مزیت زیر استفاده کنید:
1. مدت زیادی به لینک دانلود دسترسی خواهید داشت.
2. از به روزرسانی های آموزش بهره می برید.
3. هشت درصد از مبلغ پرداختی، در کیف پول به شما بازگردانده می شود.)
